Śladami Łukasiewicza- Bóbrka - Śladami naftowego dziedzictwa Ignacego Łukasiewicza

Wybierz angielską wersję językową.
Wybierz ukraińską wersję językową.
Przejdź do treści

Śladami Łukasiewicza- Bóbrka

Kopalnia ropy naftowej w Bóbrce, 1911 r.
Film o dziedzictwei Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce.
Bóbrka

Bóbrka to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Chorkówka, 15 km od Krosna w bardzo malowniczym terenie, gęsto otoczona lasem.

W Bóbrce powstała najstarsza na świecie kopalnia ropy naftowej. Jej założycielami byli Ignacy Łukasiewicz, Tytus Trzecieski i Karol Klobassa-Zrencki. W 1854 roku rozpoczęli poszukiwania ropy.

Portret Ignacego Łukasiewicza wykonany przez Andrzeja Grabowskiego w 1884 r.
Portret Tytusa Trzecieskiego.
Portret Karola Klobassy-Zrenckiego.
 Pracownicy kopalni ropy naftowej w Bóbrce, 1908 r.
Kopalnia ropy naftowej w Bóbrce, fot archiwalna.
Portret Ignacego Łukasiewicza z okresu studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Pomnik Ignacego Łukasiewicza przed dawnym budynkiem administracyjnym kopalni.
Szyby naftowe w skansenie w Bóbrce.
Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce z lotu ptaka, 2019 r.
Dawny budynek administracyjny kopalni, tak zwany dom Ignacego Łukasiewicza.
Dzisiaj funkcjonuje tu Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza. W przepięknej scenerii bóbrzeckiego lasu podziwiać można dobrze zachowane, nadal działające dziewiętnastowieczne kopanki Franek i Janina, czyli pierwsze szyby naftowe. Muzeum powstało w 1961 roku i zajmuje powierzchnię około 20 hektarów. Na terenie skansenu oglądać można także zabytkowe budynki z początków działalności kopalni. Wśród nich dawny budynek administracyjny kopalni z 1865 roku. W tak zwanym domu Ignacego Łukasiewicza urządzono ekspozycję apteczną oraz kolekcję lamp naftowych. Prezentowane są tam również widowiska i słuchowiska poświęcone historii odkrycia nafty. Nieopodal znajduje się obelisk ufundowany w 1872 roku przez samego Łukasiewicza.
Muzeum posiada w swoich zbiorach także unikatowe urządzenia związane z przemysłem naftowym, rafineryjnym i gazowniczym.


Kolekcja lamp naftowych w dawnym budynku administracyjnym kopalni.
Kolekcja lamp naftowych w dawnym budynku administracyjnym kopalni.2
Rekonstrukcja gabinetu  Ignacego Łukasiewicza  w dawnym budynku administracyjnym kopalni.
Ekspozycja apteczna w dawnym budynku administracyjnym kopalni.
Ciekawostki
Po śmierci dyrektora kopalni Adolfa Jabłońskiego w 1887 r. zarząd i kierownictwo kopalni Bóbrka objął powstaniec styczniowy – inż. Zenon Suszycki. Rozpowszechnił na kopalni Bóbrka kanadyjską metodę wiercenia. Jako jeden z pierwszych wdrożył metodę zamykania wód wgłębnych rurami hermetycznymi. Zbudował pierwszy rurociąg do stacji kolejowej w Krośnie, którym tłoczona była ropa z kopalni Bóbrka, Wietrzno i Równe.
Łukasiewicz był również fundatorem szkoły w Bóbrce – obecnie remontowanej jako prywatny dom, zgodnie z oryginalnym wyglądem.
Muzeum Kopalni naftowej w Bóbrce, które powstało jako pierwsze takie na świecie, stara się o wpisanie na listę UNESCO.

Widowisko poświęcone historii odkrycia nafty w skansenie w Bóbrce.
Pamiątkowy obelisk ufundowany w 1872 r.
Pamiątkowy obelisk.
Ekspozycja urządzeń związanych z historią przemysłu naftowego w skansenie w Bóbrce.
Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego- Departament Gospodarki Regionalnej
e-mail: dgr@podkarpackie.pl

Logo Unii Europejskiej i Programu PL-BY-UA
Logo projektu Łukasiewicz
Podkarpackie - przestrzeń otwarta. Znak promocyjny Województwa Podkarpackiego
Logo Euroregionu Karpackiego - Ukraina
Niniejszy materiał został przygotowany przy pomocy finansowej Unii Europejskiej,
w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020.
Odpowiedzialność za zawartość tego materiału leży wyłącznie po stronie Województwa Podkarpackiego i nie może on być w żadnym przypadku traktowany jako odzwierciedlenie stanowiska Unii Europejskiej, Instytucji Zarządzajacej lub Wspólnego Sekretariatu Technicznego Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020.
Dziedzictwo Łukasiewicza
Wróć do spisu treści