Śladami Łukasiewicza- Rzeszów - Śladami naftowego dziedzictwa Ignacego Łukasiewicza

Wybierz angielską wersję językową.
Wybierz ukraińską wersję językową.
Przejdź do treści

Śladami Łukasiewicza- Rzeszów

Rynek Główny w Rzeszowie, fotografia archiwalna.
Rzeszów
To - największe miasto w południowo – wschodniej Polsce - do połowy XIX wieku było miastem prywatnym. W 1782 roku Rzeszów został ośrodkiem cyrkułu pilźnieńskiego, a następnie rzeszowskiego. Od 1944 roku posiadał status stolicy województwa: rzeszowskiego, a od 1999 podkarpackiego.
W mieście mieszka obecnie około 200 tysięcy mieszkańców.

Rzeszów, ul. 3 Maja. Kamienica, w której mieściła się apteka Edwarda Hübla.
Rzeszów, kamienica “Luftmaszyna”. Na fasadzie budynku znajduje się tablica upamiętniająca spotkania Ignacego Łukasiewicza z Edwardem Dembowskim i Franciszkiem Wiesołowskim w latach 1845-1846
Rodzina Łukasiewiczów przeprowadziła się do Rzeszowa na początku lat 30. XIX wieku. W latach 1932-1936 Ignacy Łukasiewicz uczęszczał do popijarskiego gimnazjum. W czerwcu 1936 roku, po śmierci ojca, ze względu na pogarszającą się sytuację finansową, 14-letni wówczas Ignacy wyjechał do Łańcuta. Przez kolejne 4 lata pracował tam jako praktykant w aptece Antoniego Swobody. W 1940 roku Łukasiewicz zdał egzamin tyrocynalny przed Gremium Aptekarskim Obwodowym w Rzeszowie. Rok później wrócił do Rzeszowa i znalazł zatrudnienie w obwodowej aptece Edwarda Hübla. Poza pensją w wysokości 12 florenów miesięcznie, Łukasiewicz otrzymał mieszkanie w sąsiedniej kamienicy. W aptece Edwarda Hübla przyszły pionier przemysłu naftowego pracował przez 6 lat.
W tym czasie mocno angażował się w działalność niepodległościową. Jako agent Towarzystwa Demokratycznego Polskiego spotykał się w „Luftmaszynie” m.in. z Edwardem Dembowskim i Franciszkiem Wiesiołowskim. W 1846 roku, Ignacy Łukasiewicz został aresztowany za działalność polityczną i dwa lata spędził w więzieniach w Rzeszowie i Lwowie.

1 Liceum Ogólnokształcące w Rzeszowie, dawne popijarskie gimnazjum.
Rzeszów, ul. 3 Maja. Kamienica, w której mieściła się apteka Edwarda Hübla.
Grób Józefa Łukasiewicza na Starym Cmentarzu w Rzeszowie.
Tablica upamiętniająca spotkania Ignacego Łukasiewicza z Edwardem Dembowskim i Franciszkiem Wiesołowskim w “Luftmaszynie” w latach 1845-1846.
Tablica pamiątkowa w miejscu domu rodzinnego Ignacego Łukasiewicza w Zadusznikach.
Tablica pamiątkowa w Zadusznikach.
Ciekawostki

Politechnika Rzeszowska
Na cześć pioniera przemysłu naftowego w 1974 roku Politechnice Rzeszowskiej, która jest największą uczelnią techniczną w południowo-wschodniej Polsce, nadano imię Ignacego Łukasiewicza, a na rok 2022 w okolicznej wsi Jasionka planowane jest powstanie Podkarpackiego Centrum Nauki „Łukasiewicz”.
W rok po przyjęciu imienia I. Łukasiewicza, jego portret będący darem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego 16 października 1975 r. zajął poczesne miejsce w Sali Senatu Politechniki Rzeszowskiej. 22 czerwca 2001 r. z okazji jubileuszu 50-lecia uczelni na placu pomiędzy Zespołem Sal Wykładowych a Wydziałem Budowy Maszyn i Lotnictwa, zostało odsłonięte popiersie patrona autorstwa Władysława Kandefera.  


Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego- Departament Gospodarki Regionalnej
e-mail: dgr@podkarpackie.pl

Logo Unii Europejskiej i Programu PL-BY-UA
Logo projektu Łukasiewicz
Podkarpackie - przestrzeń otwarta. Znak promocyjny Województwa Podkarpackiego
Logo Euroregionu Karpackiego - Ukraina
Niniejszy materiał został przygotowany przy pomocy finansowej Unii Europejskiej,
w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020.
Odpowiedzialność za zawartość tego materiału leży wyłącznie po stronie Województwa Podkarpackiego i nie może on być w żadnym przypadku traktowany jako odzwierciedlenie stanowiska Unii Europejskiej, Instytucji Zarządzajacej lub Wspólnego Sekretariatu Technicznego Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020.
Dziedzictwo Łukasiewicza
Wróć do spisu treści